ELÇİ’NİN MÜJDELERİ
Ahmet URFALI
Güneş geçer
Ay dolanır
Bir anne hıçkırıklarla boğulur mateminde
Korkusunun ürperişleriyle bağrına basar yetimini
Kimler koşacaktı esirgeyen ve bağışlayanın adıyla
Acının zehrini içine akıtarak
Elinde ekmek hakça bölüşülmüş
Ve yüreğinde o kutsal tebliğ
Yeryüzünde her karanlık köşe aydınlanır güneşinle
Atlıların götürür muştunu kalabalık şehirlere
Muzdarip ruhlara yayılır bir kurtuluş müjdesi
Bin bir farkı olanlar koşup gelir çağrına
Gök devrilir
Tufan başlar
Sadağından çıkarılan oklar sürülür yaya
Hedefi mazlum olur gelip çatar dar zamanlarda
Kimler yetişecekti kimsesizlerin feryadına
Soğuk örslere başını koyup
Barışı ve hürriyeti vadeden elçinin
Nefse zor gelen yollarında yürümeyi
Senin kubbenin altında yer bulur garipler ve yoksullar
Yumuşar en katı taşlar yaşlar iner gözlerden
Adını her anışta huzur bulur kara fetret dönemi
Anlamına erişir sevgi senin rahmet saçan sözünden
Bahar gelir
Çiçek açar
Bütün güzellikleri dünyanın
Bütün insanların olur kardeşçe
Herkes doğrulur
Türküler söylenir her dilden
Güllerin sağanağı başlar adanmış gönüllerde
Senin izinden gireriz yarınlara mesut ve güvenli
“ Adı güzel kendi güzel Muhammed