YİTİK ZORDUR

Fuat YILMAZER

İnsanlığın minimum değerlerinin bile toplumda uygulanması azalmışsa, o toplumda önemli düzeyde sorun var demektir. Adalet, özgürlük, hukuk, sosyal adalet bir toplumda olan olması gereken vazgeçilmezlerdir.

Hukukun işlemediği, adaletin ve hürriyetin olmadığı bir yerde güçlü ekonomiden, güçlü siyasetten, adil gelir dağılımından, bahsetmek mümkün olmaz. Adaletin, hukukun, adil gelir dağılımının olmadığı yerde kalkınmadan da bahsedilemez. Böyle yerlerde kalp tedirgin, gönül kuşkulu, akıl endişelidir. İradelerini bir noktaya toplayıp ta ülke kalkınması çizgisinde emek harcanması zordur. Milli hür teşebbüsün olmadığı yerde sadece ve sadece “ben” merkezli kazanç düşüncesi hâkim olur.

Böyle bir toplumda önemli yitikler oluşmaya başlar. Yitik; “elde bulunanları kaybetmektir”. Yitik zordur, yitiğin telafisi de çok zordur.

 Yitirmek yürekte de, hafızada ve bünyede ağır tahribatlar yapar. Birey ve toplum bünyesinde de aynı sıkıntıyı verir. Çünkü elde olan, olması gereken maddi ve manevi değerlerin yok olması veya yok edilmesinin acı veren sonuçları olur.

Manevi değerlerimizde ki yitiklerin getireceği nokta ağır rahatsızlıklardır.

Toplumu da devleti de götüreceği nokta; Bünyede büyük tahribatlar açması, istiklal ve istikbalimizin tehlikeye düşmesini sonucuna kadar gider.

Türkiye’de bir şeyler düzgün gitmiyor. Maddi ve manevi değerlerimizden birçoğu bünyeyi terk ediyor. Olumsuz anlamda olan ve gün geçtikçe daha da fazlalaşan tahribat bünyeyi tanınmaz hale getiriyor. Telafisi olmayan veya çok zor telafi olabilecek sorunlar yumağı fazlalaşıyor.

Yazımı hazırlarken önemli bir ilimizde olan bir olayı hatırladım. İki genç kız sosyal medyada fenomen (görünmek, tanınmak) olmak uğruna hiç tanımadıkları, yaşları kendilerinden küçük iki kız çocuklarına saldırıyor ve saçlarından tutarak yerlerde sürüklüyor.” Saçlarında sürüklenen kız çocuklarının ailesi feryat ederken tahmin ediyorum ki döven kız çocuklarının anne ve babası da “kendine güvenli, özgür bir çocuk yetiştirdim” diye övünç içindedir, belki!

Bu resmi karşımıza alalım ve düşünelim. Neler yok ki o resmin içinde. İnsan saymaktan çekiniyor. Ama şu bir gerçek ki bu resimde en önemli göze çarpan, maddi ve manevi değerlerimizin kaybı görünüyor. Türk milletinin özelliklerinin yitirilmesi, ahlaki değerlerin çürümüşlüğü görünüyor.

Yitik çok. Neler yok ki? “biz” duygusunu yitirmek başlı başına sorun. Bir fırtınaya yakalanmışız kazanca kâfi duygusunu yitirdik, talan hortumuna yakalandık dürüstlük değerini yitirdik, yalan girdabında çırpınıp duruyoruz.

Yazılı ve görsel medyanın ve medya çalışanlarından önemli bir kısmının bütün değerleri ter yüz etmiş tavrına şahit oluyoruz.

Milleti yönetmeye aday olan insanların milleti kalkındırma amaçlı olmayan “ben” merkezli kayıkçı kavgalarına şahit oluyoruz.

Ve içimden şöyle haykırmak geliyor; Yarabbi bu kadar önemli yanlışlıklara rağmen hala “Kılıcın olarak gördüğün”  Türk milletinin ayakta kalmanı istiyorsun.

Düşünen, sorgulayan ve okuyanlarımızın çoğalması dileği ile…