YUNUS EMRE’YLE HASBİHAL – 3    

Ahmet URFALI

Yunus Emre’nin yaşadığı çağı zaman dilimi olarak Anadolu Selçuklularının sonu ile Osman Gazi devirlerini içine almaktadır. Bu devir Anadolu’sunda istilalar, isyan ve yerleşim sıkıntıları ile çeşitli sosyal rahatsızlıkların ve iç huzursuzlukların boy gösterdiği bir manzara hâkimdir. Haçlı seferleri, Moğol akınları, Babai ve Cimri isyanları, saltanat kavgaları, huzursuzluğu ve maddi sıkıntıları doğuran başlıca âmiller olarak görülebilir.

 Mehmet Demirci

7.

Keşiş Piyer’in tırnaklarından kan damlıyor

Gözleri bir kinin yangınını tutuşturuyor ateşiyle

İznik’te masum bir kesik baş taşıyor pervasızca

Ağır zırhlar kuşanmış asil bir baronun kargısı

Papa II. Urban cennetten köşkler vadediyor yoksullara

Soylulara ise doğunun hazinelerini yağmalatıyor

Anadolu örsle çekiç arasında dövülüyor durmadan

Çileli halkın ezilmişliğinde can kaygısı

Hangi dağ taş katlanır mazlumların ahına

Bâki kalır mı dünyada bu zulmün kasırgası

8.

Haç’ın paslı gölgesidir Dar’ül İslam’daki leke

Haydi artık yürüsün korkunun üstüne bin Kılıçarslan

Bin Selahattin Eyyübi koşsun Kudüs’ün imdadına

Yağmalanan kentlere yeniden gelsin sevginin güzelliği

Antakya’da çalınan hazinenin üstünde oturan bir şövalyenin

Doymuyor artık aç gözü hırsının batağında debelenirken

Allah’ın gurbet diyarı olan bu ülkede güneş doğsun yeniden

Sonsuz ülkülerle gönüllerde anıtlaşsın gelecek zamanlara

Yeni bir şahlanışın müjdesini ötelerden getirsin kuşlar

Sonra cihan için yeni düşler kurulsun Hâk rızası almaya

9.

Kızıl asma kütüğünde alaca düşmedi koruklara

Bostan tevekleri döl atmadan kurudu

Gök ekinler sarardı cansız köklerinin üstünde

Üvesi koyunlardan ölü doğdu kuzular

Kara bir bulut ağdı kentlerin üstüne

Kastedince eğri kılıç can almaya oklar delip geçmeye

Baycu Noyan buyruğunda ölümün atlıları

“Yedikleri yoksul eti içtikleri kandı”

Kahramanlık ülkesinde yılgın bekçilerin otağına yığıştılar 

Hanın gözü Persleşmiş bir suskunlukla korkaklığa sığındı